TS EN ISO 13287

"Kişisel Koruyucu Donanım-Ayak Giyecekleri-Kayma Direnci için Deney Yöntemi"

TS EN ISO 13287

Her sektörde olduğu gibi kaliteli bir ayakkabı yapmanın birinci ilkesi, kaliteli malzeme kullanmaktır. Ayakkabıların kalitesinin rastlantılara bırakılmadan, herkes tarafından kabul edilecek yerli ve yabancı standartlara uygun şekilde üretilmiş ve kontrol edilmiş olması, sadece iç piyasalar açısından değil ülke dışı piyasalarda da rekabet şansının yüksek olmasını sağlamaktadır.

Doğal taban malzemeleri arasında ilk akla gelen malzeme türü kösele olmaktadır. Kösele, büyükbaş hayvan derilerinin bitkisel tabaklama yöntemleri uygulanarak işlenmesi ile elde edilmektedir. Eskiden bütün ayakkabıların tabanı kösele olurdu. Ancak özellikle 1950’lerden itibaren taban mazlemesi olarak sentetik ürünler kullanılmaya başlanmıştır. Üstelik maliyet açısından daha uygun olduğu için sentetik tabanlar tercih edilir olmuştur.

Bir başka doğal taban malzemesi doğal kauçuktur. Kauçuk üretiminde tropik bir ağacın özsuyu kullanılmaktadır. Bu özsu pıhtılaştırılmakta ve lateks denilen hammadde elde edilmektedir.

Günümüzde ağırlıklı olarak PVC tabanlar, poliüretan tabanlar, termoplastik tabanlar, EVA tabanlar, yapay kauçuk tabanlar ve benzer malzemeler kullanılmaktadır.

Test ve muayene kuruluşları tarafından ayakkabı testleri kapsamında yapılan başlıca testler şunlardır:

• Taban malzemelerinin kopma dayanımı ve yüzde uzama (TS EN ISO 12803 standardı)
• Tabanlarda kayma direnci (TS EN ISO 13287 standardı)
• Tabanlarda bükülme (esneme) dayanımı (TS EN ISO 17707 standardı)
• Taban malzemelerinin aşınma dayanımı (TS EN 12770 standardı)
• Köselenin suya karşı aşınma dayanımı tayini (TS EN ISO 5404 standardı)
• Ayakkabıda su geçirmezlik (SATRA TM 230 standardı)
• Ayakkabıda taban ayrılma dayanımı tayini (TS EN ISO 20344 standardı)